suçsuz bir insan bir gün bile içeride yatmamalı

• doğruya doğru. latince’de in dubio pro reo olarak geçen şüpheden sanık yararlanır anlamındaki evrensel ilke de bu yüzden var zaten.
  
  suçu işlemediği konusunda küçücük bir şüphe olan bir şahsın dışarıda olması, cezaevinde yatmasından yeğdir. amerika’da örneğini görmüştük geçenlerde, otuz yıla yakın cezaevinde yatan mahkumun suçsuz olduğu ispatlanmıştı yıllar sonra. ama neye yarar artık! dört duvar arasında geçen saatler geri gelecek değil ya. adam ağlamıştı ekran karşısında. yıllar sonra aklanmanın verdiği gurur mavi gökyüzünü göremeden geçirilen otuz yılla yarışabilir mi acaba!
  
  ama bu evrensel kural her zaman, her şart altında ve herkes için geçerli olmalı. kanun karşısında herkesin eşit olması, şüphe konusunda her şüphelinin eşit fırsatı ve hakkı olması gerekir. yoksa denilen doğru sözlerin hiçbir anlamı, önemi olmaz.