son entry

• hayallerim hüzünlü noktalarından biri. her sabah işe gelirken keşke bir daha bu yoldan geçmesem, bilgisayar, kravatlı insan görmesem, bu masamdaki son kahvaltı olsa, bu yazdığım son entry olsa gibi hayaller kuruyorum... çekip gitsem, dağlara yollara versem bünyeyi, elektrik düğmesini bile hatırlıyamasam. keşke tekrar ben olabilsem. kısacası son entry basit gibi görünen bir hayal benim için..