7 entry daha
  • diyelim ki x para birimine sahip bir a ülkesi var. bu ülkedeki dolar/x kuru da 4 olsun. bu a ülkesinin de toplamda 500 milyar dolar gibi bir borcu olsun.

    şimdi eğer dolar/x 0.01x gibi bir artış gösterirse, bu a ülkesinin borcu da 5 milyar x kadar artmış oluyor.

    şimdi bu a ülkesinde işe yarar bir fabrika kurmak eğer yarım milyar x eder derseniz, kurundaki her 0.01 lik artış ile 10 fabrika parası hiçe gitmiş demek oluyor.

    şimdi bu a ülkesinin dolar/x kuru birkaç ayda 1x artmışsa 1000 fabrika açacak gücü buhar olmuş oluyor.. 1000 fabrika.. kim bilir kaç okul.. kaybeden ise elinde ne kadar x ne kadar dolar olduğuna bakılmaksızın tüm ülkenin geleceği olmuş oluyor.

    bu nedenle kendinize göre önlemler almaya çalışmanız normal. paranızı nereye yatırdığınız size kalmış. ancak eğer bu a ülkesinde yaşıyorsanız at yarışı takip eder gibi ekranlara bakmak yerine geleceğiniz için daha çok çalışmanız gerek.

    ekonomik bir sıkıntı baş gösterdiğinde rekabet artar. sen bu rekabet ortamında ayakta kalabilmek için daha çok çalışmak zorunda kalırsın. tamam kötü bir gidişat var ama her gün aynı başlıklara aynı şeyleri yazarak çözülmeyecek bu durum. yanlışlar çok fazla ben de sizin gibi çok üzülüyorum. gerçekten üzülüyorum arkadaşlar. fabrikam yanmış gibi hissediyorum. ülkemi seven biri olarak içim acıyor. ama şuan için yapabileceğim tek şey kendim için ve ülkem için daha çok çalışmak. umarım en tepeden en dibe kadar sorumlular cezalarını sonuna kadar çeker. ama ümitsiz olmayın biz nelerin altından kalktık bundan da kalkarız. yeter ki herkes bunu istesin. bilgiye ulaşma imkanımız her zamankinden daha fazla. işte bu yüzden boşa geçecek zaman yok.

    edit: eleştirilmişim biraz. okudum haklısınız güzel kardeşim siz de haklısınız. evet yıldık. suçumuz olmayan şeylerin faturasını ödemekten yıldık. napalım peki sevdiklerimizi anılarımızı bırakıp gidelim mi. ben tarihimi okudukça yine bir yol buluruz ümitsiz olmayın diyorum. hani laf anlatamadığımız fikrini değiştiremediğimiz insanlar var ya. onlara kızamıyorum onlara düzgün eğitim ortamını yaratamamış olmaktan üzülüyorum. vatanı gerektiğinden fazla kutsamak değil amacım. elbette önce insan. ancak vatansız olma duygusunu yaşayan insanlarla hiç konuştunuz mu? ben sadece üzüntümü dile getiriyorum ve bireysel olarak hem kendim hem ülkem için ne yapabilirim diye düşünüyorum. siz de buna odaklanın bence. “umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.” mustafa kemal atatürk

    vakti olan arkadaşlara emin çapa'nın bu konuşmasını dinlemelerini öneriyorum.
432 entry daha
hesabın var mı? giriş yap