michael jordan

• tamam trolü bırakıyorum, yakalandık zira.
  #sırıtan surat#
  jordan laker’s a karşı ilk şampiyon olduğu sezon 1991’de yanında bill cartwright, john paxson, pipen, horace grant, b.j armstrong, scott willams vardı. bu şampiyonluğu alamayıp lakers’a transfer de olabilirdi fakat
  ilerleyen yıllarda yüzük kazanmaya devam ederken, takım kadrosunu, oyuncuların ve kendi bireysel performansını da yukarı taşıdı. burada efsane koç phil jackson’ın da hakkını da vermek lazım tabi.
  pipen, kukoç, longley, rodman, harper, kerr gibi oyuncular kariyerlerinin en top noktalarını jordan’la yaşadılar.
  burada kişisel ve takım olarak gelişim var, bir liderlik ve başarı öyküsü var.
  şu meşhur 2 yıllık ayrılık konusuna da bi değinelim, takım lidersiz kalmış olsada görece olarak iyi bir performansla playofflarda başarılı olmuştur o’nun yokluğunda.fakat hakeem gibi bir devin dahi, houston’la ancak iki şampiyonluk kapabilmesi bile jordan efsanesini sadece daha da büyüttü.
  finallerde jordan’ın yanında harika bir beta olan pipen, mj’siz ilk sezonda knicks’e elenirken,hakemleri suçlayabilir fakat gerçek biraz daha farklı, alfa olmak kendi takım arkadaşlarını, seyirciyi, medyayı etkilerken hakemleri de es geçmemekten geçiyor. tanrının eli bazılarında olmuyor maalesef.
  
  sonuç olarak parkeye çıkıp 50 küsür sayı atabilen ama bir türlü winner olamayan sürüyle oyuncu geldi geçti.
  lebron konusuna burda bir pragraf açıp konuyu bağlayalım. fiziksel olarak mükemmel bir oyuncu fakat gerçek bir şampiyon olmak için yeterli mental gücü maalesef jordan seviyesinde hiç olmadı.
  ha bir onun mu mental seviyesi ve liderlik özellikleri sadece mj’in altında kalıyor, tabi ki hayır, kobe, shaq, wade, malone hepsi müthiş oyunculardı ama jordan çıtayı öyle yukarı çıkardı ki ona erişmeleri mümkün olmadı.
  bir adam;
  “sınırlar da korkular gibi genellikle ilizyondan ibarettir.” diyor ve bu lafın da altını da, altı final ve altı yüzükle dolduruyorsa sen buna karşılık;
  “tüm zamanların en iyisi olmak istiyorum, bu kadar basit.” dedikten sonra finalde 4-0 süpürülüp takım arkadaşlarını “kırılgan” olmakla suçluyorsan, o büyük söyleminin altını dolduramamışsın demektir.
  bu konu gayet net.
  ha bu arada son olarak;
  “yetenek size maçı kazandırır, takım oyunu ve zeka şampiyon yapar.”
  michael jordan
  edit: harden senden cidden nefret ediyorum.