ardmak

• üstüne atmak, dolamak, asmak, yükletmek, (üstüne) yüklemek. olasılıkla arka/ard/art ile bağlantılı. yamamayı, yaslanmayı, ardılı bir de buradan düşünelim. heybe ard, çamaşır ard, ufak tefek ek yükleri semere ardıver.
  kayış artmaktaki de aslında ardmaktır. sadece türkçe geniz oraya, sert sessize yaklaşıyor.
  
  ardmak fiilinin edilgeni sesini daha iyi veriyor: ardılmak. ardılmak kendini asmak, yamamak, yüklemek gibi bir anlama geliyor. insan insana, ipe, kamyona ardılabilir. dönüşlü fiil düşünecek olursak insan bir heybe ardınabilir.
  
  diyelim eşeğin semerinde ardılı heybenin bir tarafı dengesizlikle fazla aşağı sallanır ya, sarkmış olur, kişi onunla ilgili 'düzensiz, faldır faşşak gelivdik^*,' diyebilir.
  
  (bkz: ardışık), ardı ardına, artalan, ardniyet, ardı sıra, artçı, art arda