1 entry daha
  • bir keresinde deezer'da kendilerinin waves albümüne denk gelip albüm kapağını görünce "kötü indie rock" diye düşünüp öylesine geride çalsın diye açmış, diggers'ı duyunca "aha fena değilmiş," diye düşünmüş, ancak albüme bir daha geri dönmemiştim. daha sonra başka bir çalma listesinde diggers'ı duyar duymaz hangi grubun olduğunu hatırladım, meğer içime işlemiş. daha da sonra, bu kez tüm kulağımı vererek waves albümünü dinledim, yetmedi youtube'ta ne kadar klipleri varsa izledim, child in a seacave'in klibine gelince bir şeyi fark ettim. ben en son bir kadının bu kadar hissederek şarkı söylediğini, lana del rey'in video games klibini izlerken görmüştüm ve o bundan çok daha plastikti. diggers'ı ve love gone left'i günlerdir döndüre döndüre onlarca kez dinliyorum, benim gözümde bitter ruin, yeni alt-j oldu çıktı, onlardan beridir türü rock olarak nitelendirilmeyen ve bu kadar kendine özgü bir grup sevmemişim (ikisini de bana sevdiren albümlerinin "dalgalı" olması tesadüfü...), yaşasın bitter ruin!

    https://www.youtube.com/watch?v=0ihlu-5cvm4
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap