hocalı katliamı

• oktay ekşi'nin aktarımına göre o vahşeti yaşayan ve sonra beyrut'a yerleşen ermeni gazeteci daud kheriyan, 'for the sake of cross'(haçın hatırı için) isimli kitabında (sayfa: 62-63) şu satırları aktarmaktadır: "...gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli ermeni grup, hocalı'nın 1 kilometre batısında bir yere 2 mart günü 100 azeri ölüsünü getirip yığdı. son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. başından ve elinden yaralıydı. yüzü morarmıştı. soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hala yaşıyordu. çok az nefes alabiliyordu. gözlerini ölüm korkusu sarmıştı. o sırada tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı. sonra tüm cesetleri yaktılar. bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. yapabileceğim bir şey yoktu. ben şuşa'ya döndüm. onlar haç'ın hatırı için savaşa devam ettiler."
  
  yukarıdaki paragraf bayrak dergisinin son sayısından bir alıntıdır.