ophelia'ya mektuplar

• “yüzleri ve saçları yaşlandıran zaman şiddetle duyguları da yaşlandırır, ama daha çabuk. insanların çoğu budala olduğu için, bunu fark etmemeyi başarırlar ve alışkanlıktan başka bir şeyin kalmadığı yerde hala sevdiklerini sanırlar. eğer böyle olmasaydı, dünyada mutlu insan olmazdı. üst düzey yaratıklar, yine de böyle bir yanılma olasılığından yoksundurlar, çünkü onlar aşkın sürekli olduğuna inanamadıkları gibi aşk bittiğinde yerine bıraktığı saygı ya da minnettarlığı da aşk sayıp aldanmazlar.
  
  bu işler insana acı verir, ama acı geçer. eğer her şey olan hayat bile sonunda geçip gidiyorsa , hayatın anlarından başka bir şey olmayan aşk ve acı ve de bütün öbür şeyler nasıl geçip gitmesin ki?”