levh-i kalem

• bir insanı tanımak çok zordur bence, tanımaya çalışmak, bazen sivri köşelerine çarpıp gerilemek.
  benim bir dostum var, bir dertdaşım, abim. onu tanıdığım gün kendi köşelerimi bir kenara bıraktım, o sordu ben anlattım, ne sorsa anlatırım, ben de densiz olurum hatta bazen ona karşı, pat diye sorarım her merak ettiğimi, hiçbir zaman da yanıtsız kalmaz sorularım, ha belki bazen hafif afallayıp içinden " ya sabır" diyordur ehe ehe.
  iyi ki var o, var olsun.
  bir de:
  rabbim bizi terk etmedi.