muhabbet kuşu

• geçen yıl, 23 nisan günü, 7 yaşında iken kanserden kaybettim onu. onun son 2 ay içinde neler yaşadığını görmek, nasıl çöktüğünü görmek her gün ölmek gibi bir şeydi. kurtarmak için her şeyi yaptık ama bir işe yaramadı. ellerimde öldü ve kuş bile olsa ölüme yaklaşan bir canlının ne hale geldiğini kendi gözlerimle gördüm. ölümü üzerine babamın bile deli gibi ağladığına tanık oldum. her gece beraber uyuduk, öyle akıllı bir hayvandı ki sabahları ben uyanmadan önce gıkını bile çıkarmazdı. dünyanın en masum hayvanlarından birisidir ama bakımı çok zordur. hele bir de bağlanınca yokluğu çok koyar. en ufak bir hastalığında günlerce başında sabahladığımı bilirim. yeniden almaya cesaret edemiyorum, çünkü çok fazla bağlanıyorum ve ona zarar gelecek diye aklım çıkıyor.
  son zamanlarda her gece rüyama giriyor, bıcır bıcır sürekli konuşuyor, işin garip yanı rüyamda bile onun öldüğünün farkındayım. tam onu gördüğüm için mutlu olurken öldüğü aklıma geliyor ve diyorum ki o öldü. bu aralar neden sürekli rüyamda gördüğümü gerçekten merak ediyorum...