pas

• çok leziz bir edip cansever şiiri:
  
  “...
  duvar diplerinde ve sakınaraktan
  duvar diplerinde ve alacakaranlıkta
  iyi yenmemiş bir kiraz çekirdeği gibi yıprak
  gidip geliyorsa durmadan
  gücenik bir köpeğin bir okul şarkısını anımsattığı gibi
  gidip geliyorsa
  ve çocukluğunun bir düğme kadar delik yerinden bakılırsa
  gözleri bir çağla çekirdeği gibi beyaz ve kocamansa o zaman
  gözleri iki safran ipliği şimdi.
  
  ve güneş kar topluyorsa bakışlarından
  biz ki utançlı bir kar seyircisi
  sen bak ki o beyaz karın kırmızı
  o beyaz karın ürkek
  o beyaz karın utanaraktan geri geldiğini
  seyrediyorsa susarak
  biliyordur tam göğsünün altında yaşar gibi
  biliyordur ki bir erdemdir yerine göre susmak.
  
  duvar diplerinde ve sakınaraktan
  bütün paslar kabarıyor bir bir
  ağzın ve dilin ve parmakların pası
  yüreğin ve bilincin
  bak işte, patlamış kentin su boruları da
  duyduğu bir çürük su şırıltısı
  ki hemen geliyor aklına
  bir şarkı ne zaman güzel değildir
  sonu olduğu zaman
  sonu yoktur çünkü güzel şarkıların
  
  kimse bir şarkıyı sonuna kadar söyleyemez
  nasıl ki ölüm öldürenlerinse
  ve korku korkmuyor görünenlerin
  şarkı tersine
  tut ki kırgın bir menekşeden sapmıştır onun yüreğiyse
  hem de bir menekşeyi yeniden icat etmiş gibi
  gererek yapraklarını
  gererek gözkapaklarını
  yumruklarını sıkarak
  ağlamayı unutmak için.
  
  duvar diplerinde ve sakınaraktan
  bir akşamüstü sırasında
  saygı anılarınıza
  saygımız ki bir kuşun yarası kadar derin
  ...”