memur çocuğu olmak

• haftasonları bir mesire alanında, mangallıkların yerine, evden getirilen ekmek arası bordroları yemektir.
  en son bir gül dikeninde patlayan plastik topun kokusunu duyup da bayram harçlıklarına kadar alamamaktır.
  
  küçük mutlu bir aile içinde olmaktır, ama çıkan tartışmaların merkezinde kirasız oturan parasal kaygı, incir ağacı fidelerini dikmektedir her daim ev huzuruna. memurun ne olduğunu bilmemek ve alınmayan oyuncak ya da gidilemeyen lunapark yüzünden anne-babaya küsmektir, herşeyi büyüdüğünde anlamaktır. kahrolmaktır. çuval dolusu parayla o günlere geri dönüp babaya verme isteğidir. akabinde gerçek hayata dönmektir;
  
  mesire alanında bir duman bir duman, maaş bordoları yanmış çevirmek lazım.