manowar

• basın toplantısında bu zat-ı muhteremlere ırak işgali veya vietnam savaşı hakkındaki fikirleri soruldu mu, bilmiyorum. zira bu gruba artık sadece ıraklıların üzerine bomba yağdıran askerlerin cesaret aldığı müziği yaratan barbarlar olarak bakabiliyoruz (rape their women as they cry). gençliğimizde yıllarca dinledik, şimdi o zaman kaybına sadece üzülebiliyoruz. türkiye'de konser vermeleri (kendileri için ve sembolik) "işgal"in sonucunda gelen bir "zafer" sayılmıyorsa, ancak "parayı görünce" dönmek olarak nitelendirilebilir, ki ikincisi daha büyük bir "onursuzluktur".
  ha, herşeyi bir yana bırakarak "tekrar" şarkılarında kullandıkları retoriği ciddiye alalım. nu-metal, gothic metal, cart-curt metal almış başını gidiyor ey metal kralları, kılıçlarınızı kaldırıp savaşmak için fazla geç kalmadınız mı?