gruptan biri ayrılınca gelen hüzün

• başka bir konu altında değindiğim his. sanırım bu hüznü yaratan “ayrıldı” kelimesi. aslında üzülmemeliyiz; herkes gitsin kendi yoluna, nerede mutlu oluyorsa oraya. “if you love someone, set them free.”
  
  tabi bazen ayrılan kişiye herhangi bir bağlılık hissetmeseniz, nötr olsanız bile gruptan ayrıldı yazısı üzüyor. işte bu tamamen kelimeyle, ifadeyle ve o ifadenin yani “ayrılmak” teriminin orada kalıcılığıyla, sebepsizliğiyle, belirsizliğiyle, cevapsız bırakışıyla, muhatap edildiğiniz halde bir şey yapamamakla ilgili olsa gerek.
  
  en iyisi o yazıya bakmamak, odaklanmamak, onu çok da ciddiye almamak. sonuçta, hangimiz ayrılmıyoruz ki?