globe theatre

• su hayatta olmeden once yapmak istediklerim listesinin en tepesinde bulunan sey, bir gun tek basima globe theatre’da kasvetli bi londra gununde, macbeth veya a midsummer night’s dream izlemek. ama oyle eskinin asilzadelerinin, kaymak tabakasinin oturdugu ay seklindeki ust katlardan degil, o zamanin (bkz: groundling) leri gibi (bkz: penny stinkers)ayakta, kalabaligin arasinda elimi kolumu sahneye yaslayip izleyebilcegim alt ama en yakin kisimdan, cadilarin buyulu cumlelerini, macbethin kafasindaki seytanlariyla mucadelesini ve sonunda darkside’a gecisini, lady macbethin bilincinin kapanmadan once soyledigi pismanlik dolu carpici sozlerini, a midsummer nights dream’deki oyun icinde oyunu, puck’in birbirinden sevimli ve komik kelime oyunlarini, zamanin normalden farkli aktigi sihirli ormanin mistik havasinda helena, lysander, demetrius ve hermiayi izlemek; bir kac saatligine ortacag ve ronesans arasindaki hayran oldugum gecis donemine zaman yolculugu yapmak.