arkadaşın ölmesi

• insani aptallastirir, salaklastirir. olum haberi alindiginda saka zannedersiniz, inanmazsiniz. ilk once aglayamazsiniz bile. "nasil ya? neden? nasil olur? ne zaman?" gibi sorular gelir arka arkaya. ne zaman ki biri gelip "noldu ya ne bu telasin?" diye sorar, iste o vakit yaslar bosalir gozunuzden. "daha dun gece birlikteydik, bu sabah nasil olur? o nasil olebilir ki?" sorular, sorular.. ayni is yerinde calisiyorsaniz ofise nasil gideceginizi bilemezsiniz, onun masasi bos duracaktir artik. bilgisayarda bir sorun olunca hep seslendiginiz arkadasinizin adi dilinizin ucuna gelecektir, sonra da onun artik olmadigi dank edecektir.
  boktur kisacasi. bomboktur, tipki hayat gibi.