dünür

• yaşamın tuhaf bir kuralı da, kendileri geçinsin diye dünür olan -yani çocuklarını birbirine çatan, evlenmelerini ayarlayan- ailelerin (genelde iş ortağı, okuldan arkadaş, akraba falandırlar; ki artık kaldı mı böylesi bir faşizm, bilmiyorum) çocukları, bu evliliğe zorla sokulduklarından mıdır, aileler arasındaki baştaki tanışıklık beklentiyi iyice bir yükselttiğinden midir, hiç geçinemezler. onlar birbirlerini yedikçe zaten dünürlüğün de, bu proje evliliğin de kıymeti kalmaz, evdeki hesap, çarşıya uymaz. oysa, kaderin oyunu birbiriyle karşılaşıp nasıl ailelerden çıkarlarsa çıksınlar, bir araya gelmiş insanların aileleri, baştan temkinli adım attıklarından mıdır, çocuklarını arada bırakmaz hiçbir zaman, gerek yakınlaşıp gerekse mesafe koyarak, ama her daim üzerlerine düşeni özenle yerine getirerek gül gibi de geçinirler. artık ailelerin değil de, kadınla erkeğin evlendiğine dair çevremde gözlemlediğim en sevindirici gelişme, budur.