zengin gibi görünmeye çalışan fakir ve varoş kız

• yazar burda diyo ki, durust ol canimi ye.
  
  ama hakikaten var boyleleri, istanbul da ozellikle. anliyosun konusmasindan, hayat tecrubelerinden, ama abi hala rol yapiyor, ben acikca, durustce aciyorum icimi, diyorum orta kesim memur cocugum, cok zor zamanlar yasadim, hem calistim hem okudum, oyle bu gunlere geldim falan. bekliyorsun ki o da acilsin, ama nerde bana iste yazin cesmeye gitmis, "ucakla" otobuse en son bes yasinda cocukken binmis. ben otobus yolculugunu severim diyorum. guluyor, saka yaptigimi saniyor. yazin bi kere bodruma gitmese olmazmis, kopegi varmis, adi kukiymis , ama kaybolmus aylarca aglamis. kopeksiz yasayamazmis, yani su pofuduk kucuk kopekleri bahsediyor. e nerelere gordun yurtdisinda diyorum, ohoo hangisinden baslayip diyip, araya mevzu karistirip, konu degistiriyor. isimleri ingilizce, fransizca bazi konsept, konular falan birseyler anlatiyorum anlamiyor tabii, cogu ingilizce isimleri yanlis telafuz ediyor, sonra yine mevzu sakaya, dalgaya baglaniyor, saclar bi firlatilip, bakislar atiliyor. uzuluyorsun, sormuyorsun tabii bi daha. hesap gelince, etrafina bakiniyor, telefona gomuluyor. gittigimiz yer azicik pahali bi yer, yuz tane fotograf canli yayin cekti heralde. sonra wc de de cekmis, onu da eve gelince gordum instagramindan.
  
  yani kisacasi ortama kizi goturup, orada hesabini karsilayan bi konu mankeni idim.
  
  ha bi de arabaya binerken o dev topuklu ayakkabilarla bi etrafa bakaraktan bi binisi vardi ki, banu alkan halt ederdi. neyse saglik olsun. umarim aradigi parayi, pardon mutlulugu bulur.