los lunes al sol

• bir işçi filmi. yani direkt hayatın, geçinebilmenin, bir şeyler yapabilme, ezilmeme, mutlu olabilme, ayakta kalabilme çabasının anlatımı. yaşananlara - yaşanamayanlara dair ufak bir kesit olarak sunulan bir film olarak kabul edip de öyle izleyene gerekli tatmini yaşatan... biraz nalına, bolca da mıhına vuran... olabildiğince doğal diyaloglar ve replikler arasına gizlenmiş tespitler karşısında gördüğünü yorumlayabilme yetisine sahip olan izleyiciye sırıtan duru bir anlatım.
  yapılan grev karşısında iş verenlerin işçilerin bir kısmıyla anlaşması, anlaşamadıklarını işten atması, anlaşanların da bir sene kadar sonra sonuçta yine işten atılması bir işçinin ağzından şöyle tanımlanır : "bölünmüş düzülenler". elli yaşını aşan bir aile babasının iş bulabilmek adına genç görünme ve bilgisayar öğrenme çabası, karısı çalışan ama kendisi artık bir işsiz olan adamın çaresizliği, aşkı, korkuları... aldığı tazminatla bir bar açan ve öyle ya da böyle geçinip giden eski işçinin burnu büyüklüğü, yokluktan evi terk eden karısını büyük bir umutla çaresizce bekleyen, 'siyam ikizleri' tanımıyla içinde bulundukları duruma gönderme yapan yaşlı işçinin dramı...
  
  "bugün günlerden ne" sorusu ve verilen cevapla başlar film ve yine aynı soru ve cevapla biter; durum farklı olsa da. büyük bir boşluk içerisinde başlayan yeni bir hafta ve o haftanın ilk iş günü. "bugün pazartesi..."