27 yaşında olmak

• 27 yaş ile birlikte sona erer mi diye merak edilen enteresan bir süreçtir..
  
  bunu bunalım diye adlandırmak çok mümkün değildir.. herşey olabildiğince gerçektir.. artık boheme çok fazla yer yoktur.. bohem diye adlandırdığınız pek çok şey artık yaşamınızın içindedir ama bu tadda değildir..
  çevrenizin " ciddi mi.. hiç göstermiyosun.." tepkilerine sevinemiyosunuzdur.. çünkü bunun yaşam tarzınıza bir gönderme olduğunun farkındasınızdır.. umrunuzda mıdır?? tabiiki hayır.. daha milyonlarca şeyin umrunuzda olmadığı gibi..
  bu umursamazlık ufaktan korkutur aslında insanı.. öylesine salıverilmiş bir hayat.. mutsuzluk değildir ama bir rahatsızlık hissi vardır.. bunun adı tatminsizlik de olabilir.. iş yolunda olsa da .. aşka dair bir sorun olmasa da.. belki de beklentisizliktir sorun.. artık hayat denilen şeyin öyle altın tepsiler içinde sunulan bir hediye olmadığının farkındalığıdır..
  siyah ya da beyazın yanısıra grilere de kapı açıktır.. zaten siyahmış griymiş çok da fark etmez.. olgunluk denen şeyin ne olduğu üzerine pek kafa yorulmaz.. insanlar üzerine de..
  arada çok sevilen eski dostlarla toplanılıp bu ruh hali üzerine bir iki laf edilir belki.. sonra amaaan denilip akşam napsak diye kafa yormaya karar verilir..
  silkinme ihtiyacı duyulur zaman zaman.. ama bunun için yeterli isteğe sahip olmak gerekir..
  "takılmak" kelimesi 27 yıldır ilkkez bu kadar anlamlı olmuştur.. "napıyosun??".. "takılıyorum".. evde.. işte.. arkadaşınla.. sevgilinle.. yaptığın hep budur.. "takılmak".. 27 yaşında olmak belki de "hayata takılmaktan" ibaret bişeydir