türbanlı tıp öğrencisi

• her fakültede bolca bulunur. muhtemelen de türbanlı doktor olarak hayatına devam edecektir. burada önemli olan türban değil. islam da değil. mesele inaç ve pozitif bilimin birlikteliğinden doğan garabet. sürekli vurgulanan "peki ya bir erkek hastanın çükünü görmesi gerekirse" ya da "bir erkege nasıl dokunacak" tarzında sorular da aslında esas probleme işaret etmiyor. erkek doktorun da teist olması benim için aynı sorun. yaradılışa inanan birinin tıp gibi bir bilime teoride uyum sağlaması ciddi riyakarlık gerektirir. bir düşünün. topraktan geldiğine inanan adama moleküler genetik, tıbbi biyoloji ve embiryoloji temel olarak nasıl anlatılacak. daha doğrusu o nasıl anlamlandiracak? herşey gibi hastalık da allah'tan geliyor ise ve şifada doktor sadece "sebep olan"dan fazlası değilse nasıl yürüyecek bu iş? hastayı resusite ederken ve daha ex kararı verilmemisken işini bırakıp fatiha okuyan hemşire gördüm ben. "hastamız nasıl doktor bey" sorusunun cevabı "allah'tan umut kesilmez. dua etmeye devam edin" olabilir mi? doktor bey nerede sorusunun cevabı "ameliyatta", "mudehalede" veya "serviste vizitte" olabilir. "cumada" olabilir mi? adam poliklinikten çıkıyor paçalar sıvanmış kollardan su akıyor "kızım, soran olursa mescitteyim" diyor. bu nasıl bir hastane şekli şemali? tekrar ediyorum. inanç ve ibadet özgürlüğüne karşı birşey anlatmıyorum. din elbisesinin doktor anatomisine uymadığından söz ediyorum. peki bu durum gunluk hayatta neden büyük sorun olmuyor. çünkü bizde doktorlar pratiğe yönelik sıradan işler yapıyor. ateşi olana parasetamol vermenin dinle imanla alakası yok tabi. ama git labaratuvara kök hücre çalış desen "şirk" der. ya da iki üç ilaç gelistir desen "domuz jelatini var onlarda günah" der bırakır.
  
  din dogmatiktit. tıp pozitif bilim. engel olan türban ya da kalın fitil kadife pantolon degil, sadece aciz bir kul olduğuna inanmaktır. aciz kullar ise bu "imtihan dünyası"nda, ilahi sinav için hazırlanırlar, american board için değil!