divane ağaç

• 3 ekim 2018 tarihinde ankara prömiyerini yapan, turgay nar'ın yazdığı, hüseyin köroğlu'nun yönettiği tiyatro oyunu.
  
  tiyatrodaki tasavvufi şiirsellik beni her zaman oldukça etkilemiştir. turgay nar'ın da varlık, hiçlik, kök salma gibi tasavvufi kavramları vahdet-i vücut kavramı içerisinde destansı bir şekilde erittiğine tanık oldum. oyundan o sanat lezzeti ile ayrıldığımı söylemeliyim. ankaralı tiyatro müdavimleri bilir: irfan şahinbaş sahnesi'nde sahnelenen oyunlar ağır olur, düşünmeye, sorgulamaya iter izleyicileri. bu yüzden söz konusu oyun, kesinlikle irfan şahinbaş oyunu idi.
  
  --- spoiler ---
  
  "neye emek verirsen o olursun
  güzelliğe emek verirsen güzellik
  şer'e emek verirsen şer erbabı olur
  nefsinle baş başa kalırsın"
  
  yunus'un annesi kün ana rolundeki ayşın ışımer, benim için ankara devlet tiyatrosu bünyesindeki en yetenekli ve en başarılı kadın oyunculardan birisidir. her zamanki gibi harikaydı. ancak, onun kadar harika olmasını beklediğim danscı arkadaşlar var. neredeyse her oyunda aynı şeyle karşılaşıyorum. dansçı, genç arkadaşlardaki duygusuzluk. arkadaşlar lütfen sadece dans etmeyin. sahnenin duygusu sizin de yüzünüzde olsun. ismini bilemediğim yılan rolünü canlandıran sanatçıyı ayrıca kutlamak durumundayım.
  
  dekor konusuna da değinmek istiyorum. sahne içerisindeki perdeli dekor anlayışı, rüya fikrini oldukça desteklemiş. gölge görüntüsünün benim estetik anlayışımda ayrı bir güzelliği temsil ettiğini belirtmeliyim.
  
  --- spoiler ---
  
  gelelim oyundaki rezalet kısmına: -ya diyeceğim kusura bakmayın- ya arkadaş neredeyse dörtte birinin sahne zemininde oynandığı bir oyun için sahne önüne sandalye atmak hangi kafanın ürünü. bazı yerleri görmek için kıvrandık resmen.
  bilet alacaklar için uyarımdır. a,b ve c bölümleri sahnenin ön kısmında ve aynı hizada olan sandalyelerden oluşmakta. en önden alabilirseniz ne âlâ. alamazsanız d,e ve f bloktan 3. sıra ve üstünden almanızı, sahnede olup biletini kaçırmamanız açısından tavsiye ediyorum.