buğday (film)

• bir şeyi en iyi ifade biçimi işaret edebilmektir. ifadeyi ok gibi düşünelim. ok ne kadar uzak mesafeden atılırsa, hedefi vurduğunda o kadar kıymet kazanır. ok, mesafeleri katetmelidir ki hedefi vurduğunda bir anlam doğursun. yoksa sen al eline oku, git hedefin önüne, oku elinle hedefe sapla. işte buğday böyle bir film.
  
  yığınla tasavvufî sembol, üzerine tarkovski vb. göndermeleri, sci-fi atmosfer derken tam bir kaos. sakıncası, bu kaosta ifadesi amaçlanan üstün kavramların formları bozuluyor, form bozulunca anlam kayboluyor ve ortaya gülünç bir iş çıkıyor. hâlbuki yapılmışı var, bab'aziz mesela, ne kadar yalın, güzel ve ok gibi bir film. bu tarz film yapacaklar 500 kere izlesin.