intihar eşiği

• ruhunuzu çocukluğunuzdan beni hasta hissediyorsanız aslında hep kıyısında gezdiğiniz yerdir. çok gariptir. içinizde düzelmeyen bir şey var gibidir, nedir sahi o şey? hiç bilemezsiniz. mutsuz ve korkaksınızdır. başarılarınız bir şey ifade etmez, her gece yok yere durgun olursunuz. ruh halinizin değişkenliği sizi öyle bir yorar ki yıllarca uyumak , aylarca ağlamak istersiniz. doktorlara gidersiniz, bir şeyiniz yoktur. ama siz bilirsiniz, bir şeyiniz vardır. aslında işiniz, düzeniniz vardır. dışarıdan normal olan hayatınızın içinde bomboş bir gökyüzü hayal edersiniz.
  birini seversiniz, o da sizi sever. ama siz onu bir süre sonra sevmezsiniz, içinizdeki huzursuzluk yalnızlığa alışmıştır. süreklilik arz eden her şey size hep yük gibi gelir. velhasıl intiharın hep kıyısında olursunuz, çevreniz sizi sosyal biri olarak bildiğinden bu intihara da en çok onlar şaşıracaktır. bu sizin için planlı değil, bir yorgunluğun son damlasında sebepsizce olacaktır. ama hep bilirsiniz bunu, siz yaşlı yatağında torunlarınız yanınızdayken ölecek birisi hiç olmayacaksınızdır.
  bunları neden yazdım peki, biliyorum ki modern toplumda yalnız değilim. bu duygulara kimse sahip olsun istemem, zor. ama bu konuda yalnız olmadığımı bilmek iyi geliyor. benim gibi olanlar da bilsinler, yalnız değiliz. bizler dünyadan hiç bir şeyi yokmuş gibi geçip giden hastalıklı tipleriz.