telkin

• korkutan bir şeydir. durduğu yerde tedirgin eder insanı.
  en başta gidilecek olan yol bellidir ve ilerlenmektedir. ancak elde olmayan sebepler ile başka yoldan gitmek gereklidir. istenilen yola gitme konusunda her türlü ikna çabaları yetersiz kalmıştır. istenmeyen yapılacaktır. işte telkin burada çağırılır. kendiliğinden. istenmeyen yolu kişinin içine sindirebilmek için, bir çeşit ameliyat başlar. istenmeyen gidişatın, başarısızlığın sonucunda ortaya çıkan kabullenme aşaması da tam bu noktada hareket eder. tüm bunların sonuçlarına katlanmayı önceden kabul ettirmek ve sürecin verdiği zararları üstlenmek için kişiden güvence vermesini ister. evet telkin yapar bunu. kişi ne kadar "olmaz, olamaz, böyle olmamalıydı" diye düşünüp debelense, yeni fikirler üretse de, telkin gelmiştir bir kere. üstelik ameliyata dahi başlamıştır. her şeyi tekrar düzeltmek için verilen her mücadelenin, her hareketin karşılığı telkinin ağır darbeleri ile etkisiz kalır. yavaş yavaş ancak dayanması güç bir sancı ile, istenmeyen kabul edildiğinde, filmlerde kötü adamın son anda görünmesi gibi, telkin fark edilir. telkinin ne yaptığı yine bilinmez, ne kullandığı da. yaşanacak olan son bir ıstıraptır bu. insanın elini kolunu bağlayan yine kendisidir. telkin son işlemini yapar, kişiden güvenceyi alır, dikişi atar ve kaybolur. ameliyat masasından yorgun argın ve sarhoş olarak kalkan kişi şimdi rahattır ama huzursuzdur. başarısızlık geride kalmıştır. hayat yine kendisi ile devam eder.
  reçete ise şudur: huzursuzluğuna aldırmamak için bol bol sıvı iç.