evdeki oyuncağı götürmek isteyen misafir çocuk

• çocukluğumu zindana çevirmiş komşu aileyi hatırlatan çocuktur. alt kat komşumuzun benden 1 yaş büyük özlem adında bir kızı vardı, 4 yaş büyük de bir abisi volkan. bu aile sebebini bilmiyorum ama bizimle çok da iyi görüşmelerine rağmen nedenini bilmediğim bir şekilde rekabet halindeydi. sadece çocuklar değil bakın anne de aynı şekilde. kadın bana ne alındıysa resmen ajanlık yapıp aynısından bulup buluşturup alıyor, annemse çok önemsemiyordu. benim dayım uzak yol kaptanı olduğu için amerika'ya gidip geliyor, bana ne getirdiyse benzerini özlem denen kıza da getiriyor, bu arada annem bana pek oyuncak almıyor ama kıza annesi dolaplar dolusu oyuncak alıp istifliyor. kız bize gelip benim hangi oyuncagımla oynamak isterse gayet haşin bir şekilde oynuyor, ben onlara gittiğimde o oyuncaklarını dolaplara tıkıştırana kadar kapıda ağaç oluyorum, annesinin de hadi çabuk kaldır şunları dediğini duyuyorum. birkaç kez anneme söyledim ama o paylaşmasa da sen paylaş diyip savuşturdu beni. dayımın ben 7 yaşındayken getirdiği bir bebek var boyu benim kadar, elinden tutarsan yürüyor. kız birgün geldi oynadı bebekle falan giderken de biraz da evde oynayabilir miyim diyip götürdü. ertesi gün bebeğimi almaya indim kız kıskıs gülüp "abim bebeğin kıçına örgü şişi soktu" dedi.dünyam başıma yıkıldı kıçında şişle bebeğimi alıp eve geri döndüm ağlayarak ve ne annesinin ne de kendisinin umurunda olmadı. şimdi düşününce bunu bilerek yaptıklarına inanıyorum. annem erken doğum yapıyor, doguma daha var diye anneannemler kıbrısa gitmiş evde kimse olmadığı için beni bunlara bıraktılar. bu komşu kadın bana resmen mobbing uyguladı. teyzemin bana aldığı bir saç lastiği vardı kadın kapıdan girer girmez bunu özleme nispet yapmak için mi taktın dedi. neymiş benim kaşlarım dağınıkmış özlemin yay gibiymiş, özlem aslında çalışsa benden daha başarılı olurmuş falan. düşünsenize emanet çocuk, annesi doğuma gitmiş endişeli bir çocuk ve sen habire eziklemeye çalışıyorsun. annem,doğumdan geldi kadının dünyası şaşmış, bebeğin kanı değişmiş falan ben bu olanları anlatmadım. yan apartmandaki kız bunlara geliyor yaz vakti tabii kapıda oynuyorlar, özlem özlem, arzuuuu ben de geliyorum, annem izin verdi diyorum, ben tam kapıdan çıkar çıkmaz bunlar eren peren olup evlerine giriyorlar afedersiniz ben döt gibi ortada kalıyorum. babam bana çanta alıyor gidip aynı renk aynı marka alıyorlar, ozamanlar yeni yeni duyulmaya başlamış mavi jeans'den bir hırka almışız lacivert aynısında bulup amışlar daha birsürü şey.lise bitene kadar bu böyle sürdü gitti, en son annem de bunların gerçek yüzünü anlayıp bunların ayağını kesti. ama demem şudur ki; başkalarının çocuklarından daha çok kendi çocuğunuzun ne hissedeceğini önemseyin, ben artık öyle yapıyorum. tek çocukta olsa paylaşmak isteyen çocuk paylaşıyor, hayat kiminle neyi paylaşacağını (kendi iradesiyle) öğretiyor...