moon grass

• geçenlerde beni şımartan badim, şimdi sıra bende, naçizane.
  
  insan, yaşamında ayna etkilerini seviyor. bakınca, dinleyince, okuyunca kendini bulduğu izleri. bu izler, yaşamı kolaylaştırmıyor belki ama insan kendiyle daha bir barışıyor, sanki. bana öyle geliyor en azından.
  moon grass, bazı yazdıkları ile bana ayna tutuyor. kendimi birebir görmüyorum elbet ama yansımaları içimi aydınlatıyor.
  iç karanlığına bir ışık, bir esinti.
  kaleminden, ruhundan duygu eksilmesin.