• "olmayacak tarık olmayacak" dedim ve yaptım. "fakirlik, nefret böylesi daha iyi..."
    ingilterede garson olmak isteyen türk avukat başlığına da yazmıştım. ona rağmen türkiye'ye geldim, bir yıldan uzun süre yine denedim ama olmuyor. ne insan gibi yaşabiliyorsun, ne mesleğini adam gibi yapabiliyorsun. en çok takıldığım şeyler bunlar. memlekette ne hukuk var, ne adalet. insanların birbirlerine sevgisinin olmamasına alışmıştık da, saygı da kalmamış durumda. düşüncelerini korkmadan özgürce açıklayamıyorsun. sokaklarda korkusuzca yürüyemiyorsun. geceleri çıkıp rahatça eğlenemiyorsun. bu şehirler, bu ülke, bu yönetim, bu belediyecilik, bu insanlar beni hasta etmiş durumda. daha fazla bu üçüncü dünya ülkesine ve onun sorunlarına tahammül etmek istemiyorum. ömrümün durmadan artan vergilere, kesilip kırpılan maaşlara, zorlaşan hayat şartlarına dayanmaya çalışmakla geçmesini istemiyorum.

    yaşamak istiyorum, sadece yaşamak; özgürce, korkusuzca, emeğimin karşılığını alarak, insan olduğum için saygı görerek. ve maalesef bunlar artık türkiye'de olmayan şeyler. o zaman "türkiye'den siktir olup gitmek"...

    güneşin ışıl ışıl parladığı, tertemiz havanın çiğerlerimi yaktığı, her şeyden önemlisi de hala umudun olduğu bu topraklardan, abd'den herkese sevgiler.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap