ütü yaparken hayatı sorgulamak

• harbiden var böyle bir olay. geçen günlerde işe geç kalmak üzere olan eşim sabah 7 civarında benden gömleğinin yakalarını ütülememi istedi. ben bugüne kadar değil gömlek yakası ütülemek, buruşmuş örtüyü bile düzeltmemiş biriyim. ütü ile ne yaptığımı bilmeden haşır neşir olurken hayatı sorguladım. 32 yıllık hayatımda elime ütü almadım, kimse için osuruk bile atmadım ben. ama işte, biri çıkıp hayatıma giriyor ve onun için itiraz bile etmeden, o geç kalmasın diye sabahın yedisinde ütü yaparken buluyorum kendimi. değişik bir his, epey güzel aslında.
  
  beceremedim ütüyü o ayrı mesele. bir yakası ütülü, diğeri ütüsüzmüş. ütülü olan da sevdiceğimin bana ''bak böyle yapacaksın hiç zor değil'' diye gösterdiği kısım. ütü ne sikik bir iş arkadaş. derhal bir kanun çıkartılıp benim yapmam yasaklanmalı.