görüşecek arkadaşı kalmayan insan

• seni tanıdım dostum, tanıdım.
  şimdi, kalın bir perde arkasında kalan geçmişin, hatırasız bir dünyan var. ışıksız, renksiz, kapkaranlık bir dünya. ve sen artık bu sonsuzluk içinde tek başına, tek tabancasın. uçsuz, bucaksız bir alemin ortasında yapayalnızsın.
  halbuki, sen de bir zaman yaşıyordun; seninde bu dünyada arkadaşların vardı. ama şimdi hepsi kayboldu... onlardan geriye sana sadece bıraktıkları boşluklar kaldı. artık hiçbirinin aklına bile gelmiyordun.
  sonra sustun... ve tüm bu acı gerçekler karşısında çılgın gibi ağlamaya başladın. için için ağlayan bir çift göz ile öylece bir başına... haykırarak ''bir şeyler'' anlatmak istiyordun; ama duyduğum sadece boğuk ve anlamsız sözcüklerdi.
  seni tanıdım dostum...
  şimdi, sonsuz bir sessizlik içindesin. beni tanıdın mı bilmem? tanımadıysan söyleyim. hani aynaya baktığında yabancılaştığın, her baktığında tanımakta zorlandığın kişi var ya, ahanda işte o benim. yani senin aynadaki görüntün ve aynada gördüğün kişinin ta kendisiyim...