ahmetbeyli

• bi dinlenme tesisi vardır orada maliye bakanlığının. küçük, 5~10 kişilik personeli olan bir kamp yeridir.
  
  çocukluğumun yaz tatillerinin geçtiği yerdir o kamp. şimdi hâlâ yerinde midir bilmiyorum. sadece müşteri olduğu zaman istek üzerine dükkâna giren şişman hamburgerci mehmet abi, bütün gün başında kuyruk beklenen langırt masası, kumsalda kaynamış darı yemenin lezzeti ve tüm kamp hep birlikte aynı saatte gürültü içinde yenen öğünler; kampın az ilerisindeki bataklık, kayalıklar, su yılanları, gecekondu tarzı yan yana yapılmış tek odalı kulübeler... şimdi hatırladığımda bir cennet, bir ütopya gibi geliyor bana.
  
  kumsaldan olta atarak tuttuğumuz balıkları taşların üzerine oturtuğumuz tel ızgara üzerinde pişirerek yemek; arkasından ilk sevgiliyle gazinodan gelen müzikle dansetmek ve ilk aşk. özlem.
  
  ben 8 yaşımda, o güzel rüyanın içindeydim. şimdi hayali bile haz veriyor.