irem kütük

• irem’i tanımıyorum. ama o kadar etkilendim ve o kadar üzüldüm ki kaybına, anlatamıyorum. her birimizin yüzlerce kez kullandığı o yolda o anda olmak mıydı suçu? böyle basit mi senelerce emek emek büyütülmüş bir hayatı bi insanın elinden almak? o kadar boş gelmeye başladı ki her şey. irem de hepimiz gibi sınavlarına giriyordu büyük ihtimal gecesini gündüzüne katıyordu şu ara. yıllardır mezun olmak için çekti onca çileyi şimdi hepsi değersiz hepsi bomboş. keşke yaşasaydı irem burayı kazanamasaydı da. o kadar çok keşke var ki. derslere kafayı takıyoruz hayatı zindan ediyoruz kendimize. aslında bi tek yaşamak olsun o bize yeter. hala vaktimiz varken sevdiklerinize sımsıkı sarılın. napılır bilmiyorum elimden bi tek unutmamak geliyor, onun adına öfkelenmek geliyor. bilmiyorum ne gelir elden. sana yapılanı ve seni hiç unutmayacağız.