my friend dahmer

• şurada başroldeki dahmer kişisiyle, babasıyla ve annesiyle yapılmış röplerden oluşan bir belgesel var. filmde benli oğlan var ki bu oğlan aynı zamanda saçma bir korku filminde oynuyor, tipi iyi, ülkemizde neden hala pek bilen yok meçhul, geçelim, başka entrinin konusu.
  
  filmdeki bazı detayları sevdim.
  
  ---spoiler gibi ama çok da şey değil---
  
  dahmer normal olamıyor. kendisini gruba alanların arasına giremiyor. dışlanmış. ön koltuk için kavga etmiyor mesela. herkes aynı odadayken gidip ayrı odada kalıyor. kızlı seksli 31li şakalar yapmıyor, onlara gülmüyor da. ciddiye alıp kafa açıyor. ev ziyaretlerinin imkansızlığı zaten kaçık anası sayesinde en başta görüldü.
  
  genç de olsa sınırlarını bilen çocuklar vardır, onlar olgundur. filmdeki örneği, dahmer'ın son sapıtmasında orada olmayı reddeden oğlan, unuttum şimdi adı neydi, prensip sahibi ergen, bravo sana.
  
  mizah duygusu olmayan büyük ötekiler ağzımıza sıçabiliyor. dahmerın mizah duygusunun olmadığı derf üzerinden çok iyi verilmiş. bunun için çabaladığında yıllıktaki fotoğrafı karartılıyor. öyle bir lanet var üzerinde ki, metrolarda pardesüsünü açıp pipisini gösteren sapıklardan olabilecek yerde gidip seri yamyam oluyor.
  
  her sessiz şakasız içe dönük kişi utangaç değildir -dahmer tarafından baloya davet edilen utangaç kız çocuğu partide elini kolunu nereye koyacağını bilemezken dahmer çoktan kızı y.rak gibi bırakıp gitmiş arabasında zıkkımlanmaktadır. utanmaz. umursamaz.
  
  ---spoilerımsı şeylerin sonu---
  
  linkte geçen belgeselde anası diyor ki, babası yazdığı kitapta beni suçladı durdu ne alakası var. kitabı okumadım ama yalnızca belgeseldeki konuşmalarını izleyen biri kadının, diğer oğlunun aksine, dahmer'ı sevmemiş olduğunu anlar.
  
  iyimser düşünce: ailesinden sevgi şefkat filan görseydi bu çocuk böyle olmazdı. belki zoolog belki biyolog bişey...
  
  kötümser yorum: nasıl sapıklar olacaktık lan, anamız bizi sevmese idi.