4 entry daha
  • sağaltıcı, bir bilen, belli boklardan, ottan, çöpten çok anlayan, büyücü, otacı gibi kendisine başvurulan kimse. elle bel fıtığı düzeltenler de olçum sınıfına girer sanırım. aile içi beceriklilik, azaltılmış nümuneliği için de epçim denilebilir. hah, uğrasa/uhrasa yapanlar da olçumlardır. parpı yapanlar basit iş yapıyor sayıldığından mı ne, daha çok parpıcı diye anılırlar.

    şive sözlükleri hekimlik taslayan diye yazıyor ama halk hekimi demek bana doktorken bile sakıncalı gibi gelmiyor. sanki bazen tıp tepmiyor mu, yeter ki alanını ve sınırını iyi bilsin(ler). gene bunlarda hem becerikli, yetenekli deniyor hem kendini becerikli gösteren deniyor. ikircikli tavırlar, ikircikli tanımlar da üretmiş.

    bu yetiler, sanat ve beceriler genelde el vermek denilen, işin sırrını öğretip, çırağına yetki verme biçiminde geçirilir ve kuşaklar içinde korunur.

    (ilk giri tarihi: 26.11.2013)

    (bkz: dalak kesme)
    (bkz: kulunç iğnesi)
    (bkz: aydaş taşı)
    (bkz: aydaş aşı)
    (bkz: ölü yıkama/@ibisile)
    (bkz: halk hekimliği)
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap