altınpark konutları

• konya'nın merkez selçuklu ilçesinde bulunan tepekent'e ait konut projesi. sitecilik anlayışının hak getirdiği ve abuk kuralların (site dışından su satın alamama, kiracıdan site yönetiminin demirbaş masrafını tahsis etme vs.) hüküm sürdüğü yer. uzak durulası...
  
  edit: huzur arayanların koşarak uzaklaşması gereken cehennem. aracınızı açık otopark yerine hurda parçalama makinesine bırakırsanız daha sağlam teslim alırsınız. zira gelen geçen çarpar, sürter ve bir not dahi bırakmaz. site sakinleri binadan aracınızın üzerine sönemiş izmarit, bitmiş sigara kutusu, sakız, muz kabuğu ve benzeri türlü cisimler atar. kapalı otoparkı ise hiç kullanmamak gerekir. zira aracın tamamına damlayan kireç renginde bir su, kaportada kalıcı hasar bırakır. bu yüzden aracınızı tamamen boyatmak zorunda kalırsınız. site yönetimi bu sorunu giderdiğini belirttikten sonra aracınızı tekrar kapalı otoparka bırakırsınız ama o da ne? aynı sıvı tekrar damlar. ardından sıfır araç alırsınız ve sorunun giderildiğini düşünerek bir süre sonra tekrar kapalı otoparkı kullanırsınız. tahmin edileceği üzere aynı sıvı sıfır aracınızın kaportasına da kalıcı hasar vermiştir.
  
  site sakinleri (sakin olduklarını söyleyemem) gürültüden zerre rahatsız olmaz. gün boyunca "benim çocuğum, yapar tabii" modunda takılırlar. onlarca çocuğun bir araya toplanarak anlamsızca bağırma ritüelleri gerçekleştirmesi, belirli günlerde valilik tarafından yasaklanmış olan yanıcı ve patlayıcı maddelerin hunharca kullanılması onlar için normaldir. hasta var mı (bizde var), çalışan var mı (bizde var), okuyan var mı (bizde var), insanlar rahatsız olur mu (biz oluyoruz) diye kimse düşünmez. aynı durum sitenin arkasındaki arsa sahiplerine ait park vadi konutları için de geçerli olup bu durum bölgenin çarpık ve plansız kentleşmesinin doğal bir sonucudur.
  
  hoşgörü ile anılan bu şehrin insanlarında zerre hoşgörü göremedim. saygıyı hiç göremedim zaten. ne kadar kaba ve hanzo olursan, ne kadar başkasının hakkını gasp edersen o kadar saygı görüyorsun bu şehirde. acı ama gerçek...