bruckner senfoni no. 3

• nedendir bilmiyorum; beethoven senfoni no. 5'in yarattığı etkiyi bünyemde yaratan inanılmaz görkemli bir eser. en az onun kadar heybetli bir girişi vardır. pek sevgili otka^*'nın da defaatle söylediği gibi; bruckner'in başından geçen şanssızlıklar nedeniyle, romantizm kurdelesini brahms'ın kesmesi, bu eserin tarihte yarattığı etkiyi açıkça gölgelemiştir.
  
  öncelikle bir şey paylaşmak istiyorum: according to rudolf kloiber, the third symphony "opens the sequence of bruckner's masterpieces, in which his creativity meets monumental ability of symphonic construction." bence söylenenler az bile; bu senfoni başlı başına bir alem.
  
  senfoni tipik bruckner inşaası üzerine kurulmuştur ve dört bölümden oluşur. ilk bölüm tipik bruckner tarzıyla sonat formuna uyar. açılış; yaylıların ostinatosu ile başlar ve akabinde üflemeliler temaya giriş yapar ve yaylılar onlara eşlik eder. ahenk içinde, bu muazzam açılış, doruğa varana dek devam eder ve daha sonra birinci temanın ikinci kısmı bütün orkestra tarafından verilerek doruğa ulaşılır. tekrar ilk temanın ilk bölümüne; yaylıların ostinatosuna döner. orkestra başka bir doruğa ulaşarak ikinci temaya ulaşır. ikinci tema dingin bir şekilde yaylılar tarafından verilir.. bu tema daha heyecanlı doğar. üçüncü temaya girilir. üçüncü tema kendini, üflemeliler tarafından, açılıştaki üflemeli temasının bir varyantını çaldırır. bu kısım yumuşak ama sert/yüksek bir birleşmeyle bruckner'in ayırıcı özelliğini orataya koyar: oktav düşüşü ve bruckner ritmi. bunu takriben gelişmeye geçilir. gelişme gizemli bir şekilde başlar ve açılış temasının farklı bir şekline zaman zaman atıfta bulunur. gelişme esnasında ana tema inversion yoluyla geliştirilir ve bölümün ortalarında heybetli bir doruğa ulaşır. gelişmenin sonlarına doğru üflemeliler tarafından güçlü bir ses verilerek akabinde direkt rekaputilasyona bağlanır. rekaputilasyon ise açılış temasıyla başlar. bazı kısımlar açılış temasından farklı bir notayla verilir. bölümün harika finaline gelinir. final kısmı üflemeli temasını içeren, heybetli bir şekilde coda ile verilir. bu coda open fifth içerir. bölümün kapanışı müstesna bir tarzla yazılmıştır. kapanış ne major ne de minor'dür.
  
  ikinci bölüm(adagio); üç temayı ihtiva eder. ilk tema, sakince ve kontrapuantal zarafet ile başlar. sakin açılış teması kemanlar tarafından taşınır ve kromatik kaymaya kadar yavaşça genişler/yayılır, aniden(?) ve yavaşça yükselir. kornoların desteğiyle keman yoğunluğuna dönülür. nefesli sazlar, yaylı ve üflemeli çalgılara katılana dek tekrar genişler/yayılır. ikinci tema viyola tarafından taşınır ve diğer enstrümanlara doğru genişler. ikinci tema bir sus ile biter ve üçüncü temaya geçilir. üçüncü tema kemanların yumuşaklığıyla başlar. bu tema; süre olarak genişletilmiş ve geliştirilmiştir. ikinci temaya dönülür ve doruğa ulaşana dek heyecanlı ve inişli-çıkışlı devam eder. üflemelilerin ele almak istediği üstünlüğü kazanmak için, birinci tema birkaç girişimde bulunur. sonunda üstün gelir ve yüksek bir noktaya ulaşır. bu bölüm nazikçe; yaylılar, üflemeliler ve nefesli çalgılar eşliğinde son bulur.
  
  üçüncü bölüm tipik bir burckner scherzo'sudur. a-b-a formunda ve 3/4lük ritim ile (austrian ländler) yazılmıştır. bölüm sakince ama hızlıca başlar. crescendonun en yüksek kısmına ulaşınca yavaşça düşer ve tekrar bir crescendonun en yüksek kısmına ulaşır ve sus verilir. yavaş başlangıç scherzonun ikinci kısmını verir ve sessizce ona eşlik eden ilk kısma yerini bırakmak için yavaşça sona erer.
  
  final bölümü bruckner'e özgü sonat formundadır. açılış yaylıların hızlı figürleriyle gelişir ve üflemelilerin hepsi orkestraya dahil olarak temayı genişletir. ani bir duruşla ikinci bir temaya geçilir. bu tema yaylılar tarafından sunulur ve daha rahattır. ani bir duruşla bölümün üçüncü teması ortaya çıkar. müzik daha yumuşak bir doruğa ulaştıktan sonra kornoların eşliğinde serim kısmı tamamlanır akabinde gelişme bölümüne geçilir ve bu bölüm daha çok açılıştaki üflemeli temasıyla ilgilenir fakat diğer temalardan da kısa kısa serpiştirmeler yapılmıştır. burda ilk önce ikinci daha sonra üçüncü temanın tekrarı yapılır. müzik sona doğru akarken diğer temaların kısımlarını tekrarlar , ta ki üflemeliler senfoninin açılışını çalana dek. senfoni görkemli, eşsiz, muazzam bir şekilde son bulur.
  
  bu entry, çok değerli osuruktan teyyarenin kabin amiri'nin, aynı derecede değerli görüşleriyle ve katkılarıyla kaleme alınmıştır. bu entry'i teşekkür ve saygı mahiyetinde kendilerine ithaf ediyorum.