kambiyo

• eskiden frenkler bir memleketten yek diğerine, misal almanya'dan italya'ya gider iken her adım başı bir derebeylik bulunduğu için yanlarında para taşıyamaz, taşısalar da ol parayı menzile götüremezlermiş. (bkz: ya paranı ya canını)
  bunun çözümü için de şöyle bir yöntem bulmuşlar: seyyah gidip almanya'da bir adama altınlarını verirmiş. altınları alan kişi de bir kağıda kendi el yazısıyla: "falanca kişiye bu evrakı verdiği yerde şu kadar akçe verile" yazar sonra bu kağıdı ortasından yırtarmış. evet cart diye yırtarmış, ikiye ayırırmış.
  bu parçalardan birini seyahat edecek olan kişiye verir, diğerini o seyyahın gideceği yerdeki meslektaşına gönderirmiş. seyyah da gideceği yere vardığı zaman italya'daki meslektaşa, ki adamın adı kambiyo imiş, ol yarım parçayı verirmiş. kendi elindeki parçayla seyyahın verdiğinin tam ettiğini gören banker de adamcağızın parasını orada ibraz edermiş.
  sonradan bu işi yapan kişiler iyice organize olmuşlar ve birbirlerine yırtık parça göndermektense birbirlerinin çeşitli alametlerine (bkz: çek)(bkz: bono)(bkz: poliçe) itibar eder olmuşlar. böylece bugün kambiyo senedi dediğimiz ticari hayatta para taşınma kolaylığı sağlayan belgeler ortaya çıkmış.