chain of flowers

• bu sabah cure'un en iyi şarkısı başlığında aklıma geldi bu b-side. o ilk gitar riff'i ve klavyenin ilk akorlarının girdiği andan şarkının sonuna kadar esir alınan beş dakikalık bir geçici hapishane. ve ardından gelen o ses: please wake up, it's so dark and cold...
  
  bu şarkının b-side olmasının da çok farklı bir güzelliği var. iyi ki disintegration'a ya da bir sonraki dönemde wish'e koymadılar bunu. bu şarkıyı gerçekten arayıp bulmalıydık. bir ep'de, bir single'da, belki bir toplamada... o denli bir şarkı çünkü; ne charlotte sometimes gibi bıçkın ve depresif, ne the big hand gibi hangi döneme ait olduğu belli bir şarkı bu. tekli, tekil.
  
  en özlediğim cure dönemleri 80 ve 92 yılları arası. hatta wish'in hatrı olmasa 90'dan sonrasını saymayacağım. bir daha böyle şarkılar dinleyemeceğimi bilmek, gerçek anlamda can sıkan bir nokta. sözüm ona bu yıl yeni bir albüm gelecek cure'dan, ama heyecanım da yok hiç açıkçası.
  
  cure varsa, bu şarkıları yüzünden var.