attachment parenting

• çok faydalandığım gibi zaman zaman bizim türk annelerinin her konuda olduğu gibi burada da işin dozunu abarttığını düşünen tek ben olamam değil mi? tıpkı sağlıklı yaşam spor vs konularında olduğu gibi her şeyin alasını yapmaya programlanmış türklerin toplanma yeri olarak görüyorum bu da beni, herkes bir yerden pay alma peşinde, ben de buradan çeşmenin başını tutayım diyenler de vardır diye düşümdürtüyor haliyle..gerçi o kadar vasıfsızın bile instamom olduğu ve bundan para kazanıldığı düşünüldüğünde en azından okuyan araştıran birikimli insanların bu işten faydalanması elbette ki bana göre de olması gereken ama neden bu kadar ben dedimci paylaşımlar neden illa en değişik benim ilk ben dedim en birinci benim davranışları? valla yeminlen bıktım bir taraf yok bebek uyumazsa kutuplar yer değiştirir, uzaylı istilası başlar, tüm volkanik hareketler aynı anda aktive olur gibi kıyamet senaryoları yazarken diğer taraf uyumazsa uymasın sen de ana babasın uyuma bir zahmet hatta öl geber modunda takılıyor anlamıyorum.. alooo ben de insanım bu da kafa.. benim doğumdan önce de bir hayatım bir mesleğim kendim için önceliklerim vardı evet çocuk sahibi oldum sorumluluklarım var evet bitki değil bu insan yavrusu bana ihtiyacı var hem de nerdeyse ömür boyu ama ya benim ihtiyaçlarım üstünü giymekte direnen bir toddlerla kaybettiğim vaktim bozulan sinirlerim ne olacak? bebeğe her türlü bilgiyi aktarırken ki bu grup aynı zamanda bebeğin ikinci dili kolaylıkla öğrenebileceğini savunur, bebenin daha gözleri uzağı net seçemediği dönemde zeka kartlarını burnuna dayar, parklarda yüksek desibelde ' şimdi pelinsu merdivenden tırmandı aaa mavi kaydıraktan kaydı yeşil salıncakta sallandı' diye eğitici oyunlar oynar ve evet hiç susmuyorlar ama bir bebeğin uyumayı öğrenebileceğini es geçer ya da neyin yanlış neyin doğru olduğunu bilemeyeceğini düşünür bunu da bebeğe sonsuz özgürlük alanı olarak anlatır. ben mesleğimin başında yıllar önce kalburüstü bir özel hastaneler zincirinde yine kalburüstü bir muhitte çalışıyor ve yaşıyordum tıpkı bu kafada doktor çift vardı bir gün tüm doktorlar toplanıp bir doktor arkadaşa geldik bu anlatacağım çift de oğulları ile geldi tuvalet alışkanlığını yeni alıyordu 4 yaşındaydı ve çiftimiz çok entel okuyan araştıran bebeklerine sonsuz özgürlük alanı sağlamış bana göre bebeğin kölesi olmuş bireylerdi bırakın uyku eğitimini bir bebeğin tuvalet eğitimine bile alınmayacağını söylüyorlardı bence 4 yaş bunun için geçti ama bebesi olmayan bekar biri için bu düşüncemi kendime sakladım. tüm akşam çocuk tepemizde geziyor kah kendi kendine oyun kuruyor kah içimizden bir şanslıyı seçip saç çekme bacaklarında tepinme gibi eylemlerde bulunuyordu, misafir salonunun altını üstüne getirme konusunda ise gördüğüm en başarılı veletti kendisi haa diyeceksiniz ki anası babası nerdeydi onlara göre bu gayet normal bir olaydı doğasında bunlar vardı ve biz orada bunlara katlanmak zorundaydık bir kere bile bak evladım bu yanlış demediler neyse efenim ilerleyen saatlerde bu sevimli tatlış kardeşimiz donunu indirip salonun ortasına sıçtı bakın eğer en ufak bir abartım varsa daha da buraya yazamayayım, çocuk salonun ortasına defakasyon işlemini yaptı. ben hala salonun ortasındaki kakaya değil ana babanın soğuk kanlı davranışlarına hayret ederim bu grubun üyelerini de bahsi geçen çifte benzetiyorum.
  lafı uzatmayacağım eminim bu işe başlarlarken niyetleri iyi insanlardır ama bugün bir paylaşımlarında lohusa depresyonu sadece uykusuzla ilişkili değil ve bebeğin uykusuz olması da gelişimine engel değili anlatan bir makale özetini şöyle yapmışlardı
  -uykusuzluğun annenin ruh sağlığı üzerine etkisi yoktur !!!!
  hadi oradan diyorum nasıl yok? uykusuzluk bir insanın tüm gününü o günün kalitesini dahi etkilerken nasıl ruh sağlığını etkilemez? kaldı ki bunla ilgili bir dolu araştırma varken bakın buradan not düşeyim düzenli uyku uyuyamayan bir erişkinde kalp ve damar hastalıklarının görülme sıklığı bile daha fazla bırakın ruh sağlığını. aklımızla dalga mı geçiyorsunuz sayın attachment parenting üyeler? sizler bebeğinizin ilk üç yılında çalışmak zorunda olmayan evlerinizde her gün yardımcı kadın bulunduran tek işiniz gücünüz o toplantı senin o lansman benim gezen ya da hem mental hem güç gerektirmeyen işlerde çalışan ve artı yine evinde her işini yapan yardımcıları olan insanlar olabilirsiniz hadi hiçbiri yok ömrün kalan zamanını sadece bebeğinize adamış kendi varoluşunuzu unutmuş olabilirsiniz bu bana daha çok amerikanvari yaşamları hatırlatıyor o yüzden bugün çok uluslu otellere gittiğimde, fransız bebeklerinin, rus bebeklerinin ve alman bebeklerinin o ortama muhteşem uyumunu, anne babasının verdiği görevleri en ince ayrıntısına kadar yerine getirmelerini, yemek yerken, giyinirken bir oyun alanından ayrılırken nasıl bu kadar sakin olduklarını hayran hayran izliyorum sonra dönüp varsa ortamda amerikalı bebeler nasıl hemen kendilerini belli ettiklerini , anne babayı resmen köle yerine koydularını, bir kazak giydirilirken bile nasıl çığlık çığlığa kaldıklarını görüyorum ve eminim size tanıdık gelen bu özelliklerin bizim türk bebelerinde de olduğunu düşünüyorsunuz çok tanıdık değil mi? her amerika pediatri araştırmasını doğru mu kabul edeceğiz zaman zaman onun tam zıttı araştırma sonuçlarını açıklayan avrupa ekolünü neremize sokacağız?