ığdır'ın al alması

• hatırlıyordum azeri versiyonunu dinlediğimi çok iyi, erinmedim deldim deştim evi barkı, kara kaplı kitaplarıma baktıma durdum da bulamadımdı.
  üzüldüydim ya, kafa kalmamış, ondan. çünkü niye?
  kitabın kabı yeşilmiş de ondan.
  fincanın etrafına öykünmüş zaar, heves işte.
  neyse.
  yeşil kaplı kitapta buldum, azerbayacan halk türküleri diye de ismi var üstelik.
  ankara 1999 basımı, gafar namazaliyev bey derlemiş.
  merak eden olursa diye yazayım bunları da evvelce.
  
  türkünün, azerice namıyla mahnının yani, orijinalinde ığdır değil de guba diye bir yerin adı geçiyor, artık neresiyse.
  
  böylece bir taraftan da ığdır'dan ayva aldım başlığını açıklıyor.
  hayattaki enteresan eşzamanlılıkları ve tesadüfleri ise açıklayamıyor tabii.
  elceğizimle yazdığım sözleri ise şöyle:
  guba'nın ağ alması
  şirindir bağ alması
  yarım gelene galıb (yarimin gelmesine bağlı, gelmesine kalmış)
  yaramın sağalması
  
  guba'dan alma aldım
  yarımı yola saldım
  gözledim yar gelmedi
  heyva kimin saraldım
  
  guba'nın alması var
  armudu alması var
  yene durup gestime (yine bana kastediyor)
  eceb can alması var