mevlit

• velâdet bahri
  
  âmine hâtun muhammed ânesî
  ol sadeften doğdu ol dürdânesî
  
  çünki abdullah’dan oldı hâmile
  vakt erişdî hefte û eyyâm ile
  
  hem muhammed gelmesi oldû yakîn
  çok alâmetler belürdî gelmedîn
  
  ol rabîül evvel âyı nîcesî
  onikinci gîce isneyn gîcesî
  
  ol gice kim, doğdu ol hayrü’l-beşer
  ânesî anda neler gördü neler
  
  dedi gördûm ol habîbin ânesî
  bir acep nûr kim, güneş pervânesî
  
  berk urub çıkdî evimden nâgehân
  göklere dek nûr ile doldu cihân
  
  gökler âçıldı ve feth oldu zulem
  üç melek gördüm elinde üç alem
  
  bîri meşrık bîri mağribde anın
  bîri dâmındâ dikildî kâ’be’nîn
  
  indiler gökten melekler sâf sâf
  kâ’be gîbî kıldılar evim tavâf
  
  geldi hûrîler bölük bölük buğûr
  yüzlerî nûrundan evim doldu nûr
  
  hem hevâ üzre döşendi bir döşek
  âdı sündûs döşeyen ânı melek
  
  çün göründü bâna bu işler ayân
  hayret içre kalmış îdim ben hemân
  
  yârılub dîvar çıkdı nâgehân
  üç bile hûrî banâ oldu ayân
  
  bâzılar dirler ki, ol üç dilberîn
  âsiye’ydi bîri ol meh-peykerîn
  
  bîri meryem hâtun îdî âşikâr
  bîrisî hem hûrilerden bir nigâr
  
  geldiler lûtf ile ol üç meh-cebîn
  verdiler banâ selâm ol dem hemîn
  
  çevre yânımâ gelip oturdulâr
  mustafâ’yı birbirîne muştulâr
  
  dediler oğlun gibî hiç bir oğûl
  yâradılalı cihân, gelmiş değîl
  
  bû senin oğlun gibi kadrî cemîl
  bir anâya vermemişdir ol celîl
  
  ulu devlet buldun ey dildâr sen
  doğiserdir senden ol hulkî hasen
  
  bû gelen ilmi ledün sultânıdır
  bû gelen tevhîd ü irfân kânıdır
  
  bû gelen aşkına devr eyler felek
  yûzüne müştâkdır ins ü melek
  
  bû gice ol gîcedir kim, ol şerîf
  nûr ile âlemleri eyler latîf
  
  bû gece dünyayı ol cennet kılûr
  bû gece eşyaya hak rahmet kılûr
  
  bû gice şâdân olur erbâbı dîl
  bû giceye can verîr eshâbı dîl
  
  rahmetel lil âlemîndir mustafâ
  hem şefîul müznibîndir mustafâ
  
  vasfını bû resme tertîp ettiler
  ol mübârek nûra terğip ettiler
  
  âmîne îder çû vakt oldû tamâm
  kim, vücûde gele ol hayrul enâm
  
  sûsadım gâyet harâretten, katî
  sundulâr bir cam dolûsu şerbetî
  
  kardan ak idî ve hem soğuk idî
  lezzetî dahî şekerde yok idî
  
  içtim ânı oldu cismim nûra gârk
  îdemezdîm kendimî nurdân fârk
  
  geldi bir ak kuş kanadıylâ revân
  arkamı sığadî kuvvetle hemân
  
  doğdu ol saatte ol sultânı dîn
  nûra gark oldû semâvât ü zemîn
  
  ger dilersiz, bûlasız oddan necât
  aşk île derd île edin essalât