kuzguncuk

• haftasonları hem yürüyüş yapmak hem de sahilde bakır cezvede pişmiş leziz bir kahve içmek için sıkça gittiğim, samimi, rahat ve huzur veren bir yerdi. ama artık kuzguncuk da giderek gerçek insanını ve çehresini kaybediyor. yıllarca çürümelerini üzülerek izlediğim tarihi evleri restore edilmeye başlanmış olsa da ne yazık ki artık pek huzur vermiyor bana. sırf görüntünüz farklı diye^{** *} yolunuzu kesip, sizi orda burda sıkıştırabilecek haşeretlerin sayısı oldukça arttı. geceleri pek bir tekin yer değil artık. oysa çok severdim sahildeki boş arsada oturup, karanlıkta ışıl ışıl parlayan karşıyakayı ve boğazı seyredip, soğuk biramdan yudumlamayı^*