8 entry daha
  • bir hicri izgören şiiri;

    bütün masalları tutuştu çocukluğumun
    acıyı bir mayın gibi gömdük toprağa
    şimdi alevlerle yazılıyor güncemiz
    göçüyoruz
    yürek bir yangın yeridir artık
    kalmadı ardımızda su dökenimiz

    yıllarca sırtımızda taşıdığımız kambur
    korku bir mevtadır artık gecenin kollarında
    bir eylül dolunayına defnolunur

    göçüyoruz
    bir çocuk gibi elinden tut
    yıkılmış ve yakılmış anıların
    bir tutam kuş sesi sür damarlarına
    git kendi rüzgarını bul usul

    yüreğini yokla bir parça umut kalmıştır belki
    yolların nabzını dinle dağların uğultusunu
    koyaklar yankımızı saklar dönüşümüzü bekler
    kırlangıçlar unutmaz adresimizi

    tarihin tabanlan sızlıyor artık
    sararmış o kirli belgelerle yaşıttır gurbet
    yollar çok eskiden tanıyor bizi

    göçebe bir paryayız sanki
    nerede konaklasak kesik bir kol gibiyiz
    kimseler bilmiyor bu susuşlar nereli
    bir kilim deseni anımsatıyor çocuklara
    nüfusa kayıtlı oldukları yeri

    bir çağın son çeyreği yanlış kurmuş denklemi
    patikayla dağları ayrı şeyler sanıyor
    acıyı unutuyor hesaba katmıyor toprağın belleğini

    ey yaraları sağaltan zaman ey kalbim
    tez elden hükümsüz kıl kalıcı olmasın bu şiirim
20 entry daha
hesabın var mı? giriş yap