iş değiştirmek

• eger asosyal takilmiyorsaniz is degistirmenin getirdiklerinden biri eski is arkadasi olmaktir. kolay bisi degildir bu, gerektirdikleri vardir. mesela eski isyerindeki arkadaslarla bulusmak. eger bu arkadaslarla is disindaki paylasiminiz yeterince guclu degil ise, hatta olsa bile ilk zamanlarda konu mutlaka o beraber calisilan isyerine gelir. maalesef konusulanlar guzellikler olmaz cogunlukla, cunku sevimli nedenlerle is degistirenimiz azdir.
  
  hele ki is ayni sektor icinde degistirildiyse, bu tip bulusmalar karsilikli atismaya degilse bile en azindan sado mazo diyaloga donusur. diger sirkete gecen arkadas daha pacalari sivamaya yeni basladigi halde yeni isyerini, yeni kosullarini bikmak usanmak bilmeden ballandira ballandira anlatirken oburunde 1 - eger isinden memnun degilse "ben de" modu, imkan dahilinde reddedilme, kiskanclik krizi ya da kaybedenlik hissiyati, belki bir umit ama cogunlukla umitsizlik 2 - eger isinden gayet menunsa "ya evet, sen de haklisin"larin yetmedigi noktada hafif bir kizginlik, acikca itiraz, yuksek sesli bir duzeltme, bir noktada bos verip saga sola bakinmaya baslama, bosa harcanan zamana takilma, bir bahane uydurma ve kosarak uzaklasma durumlari gozlenebilir...
  
  belki bir zamanlar "is iste" diye karsilikli kadeh tokusturdugun insan, karsinda kendini bilmez bir tavirla atip tutmaktadir. cunku onun artik calismak kavramindan arinmaya degil ya eskisinden uzaklasmaya ya da yenisini sindirmeye ihtiyaci vardir. bu durumdaki bir arkadastansa sevgilisinden yeni ayrilmis bir arkadas yeg olabilir. nitekim onun dirdiri eger ayni kisiyle beraber degildiyseniz o kadar da batmayacaktir. ustelik yeni birini buldugu anda kus olup ucacaktir...