1 entry daha
  • 25 sene önce ilk defa bir sınıfım ve öğretmenim olacağı için çok heyecanlıydım. heyecanımı tuvalete gitmenin yasak olduğu zorunlu öğle uykularında, öğretmenden korktuğum için ağlayarak altıma yaparken ve yaptığım boyamalar sayfayı taştığı için yırtıp atılırken yitirdim.

    7 sene önce ilk defa bir sınıfta öğretmenlik provası yapacağım için çok heyecanlıydım. heyecanımı öğrencilerin yaptıkları resimleri “bu sergiye uygun değil” diye onların gözü önünde yırtıp atan, koşup oynayan öğrencisini “dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu” olarak tanıtlatmaya ant içmiş bir öğretmen ile boğuşurken yitirdim.

    okul öncesi yaşamın en sihirli yıllarıdır der ayla oktay hoca. bu sihri bozmayan bir de üzerine zengin tarifler katan öğretmenler bulmak inanılmaz zordur. bu güzel insanlar karı koca bu sihri zenginleştirmek için çalışmışlar. hapishaneyi andıran, yıl sonu gösteri ve sergi yetiştirme merkezini, gerçekten bir okul öncesi eğitim yuvası haline getirmişler. çok güzel hayalleri, dokunmak ve iyileştirmek istedikleri birçok hayat varmış ancak hayat çoğu zaman planladığımız gibi gitmediği için ortak hayallere sahip çıkması için tekini bırakıp, diğerini huzura yollamış.

    şimdi kalan güzel insanın, huzura giden için çok naif bir dileği var. bizde bebeklere adıyla yaşasın derler. adı gibi güzel olsun, adının anlamını karşılayacak bir hayatı olsun diye… bu güzel öğretmen de aslında çocuklara ömrünü adamış eşinin adını bir okula vererek anaokulunun adıyla yaşamasını istiyor. tıpkı nesrin öğretmen gibi özverili öğretmenler barındırsın, çocuklar mutlulukla öğrensin diye…

    çayırova kaymakamı ve çayırova ilçe milli eğitim müdürü'nün bu güzel talebi yerine getireceğine inanıyorum ama her olayda olduğu gibi destek olunması ve duyurulması gerekiyor.

    bu yüzden destekliyor ve destek olunmasını umut ediyorum.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap