the squid and the whale

• yasamak, her şeyin birbirine baglandigi, muhtesem bir akisin altan alta cagildadigi bir hikaye mi; yoksa bir suru tepki, duygu ve goruntunun yan yana konulup toplanmasindan ibaret bir pazar yeri seruveni, neyin nereden turediginin izini, biraz desince yitirdigin, firdondu bir insanlik halleri (bkz: #861438) bulamaci mi?
  
  galiba murekkep baligi ile balina, korku salan kapismalarina her nasil bir hata yapip dustulerse, ya da evin sunepe kedisi catisan ciftin elleri arasindan sokaga bir guzel nasil sivisti, yeniyetme oglan ciplak bacağı öpeyim diye egilirken irkilen kizin cigligiyla kaldırdıgı kafasinin carpttigi burnu nasil kanatti ise, hayat da bizi oyle ani kirilmalarla surukler. bazen olmadik yalanlara (pink floyd sarkisini sahiplenmek, yayincilarin reddettigi kitabinin hala incelendigini anlatmak gibi), bazen cazip yanilgilara (begendigi kizin dolap kapagini opup sonra da spermini sivamak gibi), bazen de anlamsizliga (agiz dalasinin ortasinda disarida ailecek yenilecek bir yemegi onermek, ilk kez optugun kiza opusun ardindan igrenmeyle karisik cok cilli bir yuzu oldugunu soylemek gibi) inandirir.
  
  koca koca planlarla mi, minik ama uysaldan hircina, her yere dagilan tepkimelerle mi yasariz? sonucta her sey, bilemediniz yirmi kadar aminoasitle, hormon salgisinin marifeti olmasin? varlik da, ask da, yalan da..