boromir

• balrog'la olan karşılaşmada kendisi hakkında insanların gözden kaçırdığı tuhaf bir anekdot anlatmak isterim:
  
  korku ve telaş içerisindeki kardeşlik, khazad-dum köprüsüne iyice yaklaşır. frodo önlerinde kara bir uçurum görür ve salonun sonunda zemin yok olup bilinmez bir derinliğe dalar. köprüden tek sıra halinde geçmeleri gerekmektedir, moria'nın zifiri karanlığında onun sezilerine güvendiği için ''önden git gimli!'' der gandalf. bu sırada arkalarından goblin okları yağmur gibi yağmaktadır. davul sesleri gitgide daha da güçlenir.
  
  legolas bir ok takar yayına, tam germişken yayını, bir yeis ve korku çığlığı atar, eli boşalır, ok kayıp düşer, elf dehşete düşmüştür düşmesine de onu titreten ne troller ne de yığınla üzerilerine gelen orklardır. arkalarından bir şey yaklaşmaktadır ve bu şey karşısında orklar dahi korkudan saf saf açılırlar.
  
  gandalf'ın belki de kafileden son ana kadar gizlediği gerçeği idrak eden ilk kişi, o da binlerce yaşında olduğu için legolas olur, feryat eder: ''bir balrog! bir balrog bu gelen!''
  
  ataları gibi korkusuz gimli bile baltasını düşürüp elleriyle yüzünü kapar, caradhras kadar soğukkanlı elf prensi legolas'ın kalbi durur. maiar’ın en bilgesi gandalf bu sefer umuda sarıldığından daha sıkı sarılır asasına: ''ne kem talih.'' der. işin aslı gandalf'ı moria'da terleten khazad-dum'un karanlık sıcağı değildir zaten. ulu durin krallığı'nın parıltısını söndüren balrog'la yüzleşecek olmak tüm tedirginliğinin sebebidir en başından beri.
  
  tüm grubun korkudan kanı çekilmişken dipsiz uçurumu ve mağaramsı tavanı bir meydan okuma nidâsı doldurur. zira ateşle dalgalanan kara şekil hızla ilerlerken ve orklar bağrışarak taş geçitlerin üzerinden akmaya başlamışken boromir öne atılıp gondor'un borusunu üflemiştir tüm gücüyle. bu yiğit ses binlerce gırtlaktan yükselen bir haykırış gibi çınlar.
  
  orklar siner, ateşli gölge duraksar.
  
  kardeşlik moria'nın tüm mithril'inden daha kıymetli bir şeye sahip olur bir anlığına, dar köprüyü geçmek için gereken: ''zamana''..