• bireysel hayatlarımızın her birini birer tuval olarak düşünelim. bir tuvale tek fırça darbesi atamam. kendi tuvalimi renklendiremem, başkalarının tuvaline de dokunmaya cesaret edememem.

    ızlerim. ınsanlar cesurca dokunur tuvalime. ıncelik ve güzellikle, özensiz ve düşüncesizce. ızlerim. ıyi dokunuslarin sevinci, kötülerin üzüntüsüyle akar zaman. benimle alakalı hiçbir şey yoktur orada. hiçbir zaman da olmayacaktır.

    başka insanların tuvallerine bakarım. ıyili kötülü binlerce darbe vardır. biri diğerinden daha kötü ya da iyi görünmez ancak doludur. yasanmislik vardır. canlıdır. bir ruhu vardır.

    boş ve hep öyle kalacağından korktuğum bir hayatım var. yalnızlıktan değil bu boşluk içinde ben olmadigimdan. yaşamaya adapte olamıyorum sevgili suserler. hicbir şeye mudahale edemiyorum. dünyaya alışamadım. beceremiyorum. tuvalimin ben dokunmadan solmasından korkuyorum.
188 entry daha
hesabın var mı? giriş yap