hapishane filmlerinde kaçan mahkumdan taraf olmak

• kolaya kaçan polisiye ve suç hikayeleri bizi hep mağdur olanla empati kurmaya götürür, öldürülen yahut kötülüğe maruz kalanla. oysa marifet tam olarak suçlu ile bir empati üzerinden toplum yapısı ve sistem sorgulaması yapmaktır. bu sorgulama bi eleştiri yahut bi taraflılık üzerinden gitmek zorunda değildir, durumları ortaya koyanlar çok daha farklı bi kafada oluyorlar, ahlak bekçiliğinden yahut bi polisiye romandan ütopik toplumsal yapılar çağrıştırmaktan öte, kabiliyet bu bence. derinlik ister. sosyolojik ve psikolojik bi birikim, üstelik bi yaşama deneyimi de ister. gözlem kadar sezinin süsü...esasen mağduriyeti ve kötülüğü tartışacaksınızdır ve bu her babayiğitin harcı değildir.