sevemedim karagözlüm

• yaz günleri.
  çocukluk...
  yazlık sinemalar.
  yazlık sinemalara komşu evlerin yazın artan misafir yoğunluğu.
  ev sahibinin bir "of" bile dememesi...
  çaydanlığı ocağa koyup belki dün gece demlikteki çay posasını dökmeyip kurutarak taze çaya harman yapıp yeniden demlemesi.
  bunun asla fakirlik olarak görülmemesi "idare-i maslahat azizim..."
  yandaki yazlık sinemanın başlama saatine kadar sohbetin koyulaşması.
  sonra konuşmaların bölünmesi.
  
  ister filmin içinden geçsin bu şarkı ister ara verildiğinde makinistin devreye soktuğu makaralı teypten...
  komşu abinin duydukça yürekten bi "ah ulan ah!" demesi
  sevemedim kara gözlüm seni doyunca
  hep kıskandım seni elden ömür boyunca
  
  sonra filmi şarkıyı şuyu buyu bırakıp bisikletine atlayıp
  karagözlünün mahallesine bir tur atması.
  
  herkes bana deli diye gülüp geçiyor
  senin aşkın karagözlüm deli ediyor
  filmin bitmesine yakın, misafirlerin gitmesine yakın deli abinin eve gelmesi...
  
  şarkılar aşk gibiydi, aşklar da birer unutulmaz şarkı...
  sonra ne mi oldu?
  
  kara gözlü çocukları var şimdi.kara saçlı. beyaz tenli.
  ama o deli komşu abi gene o şarkıya vurgun. hani o bir zamanlar "sevemediği" karagözlüsü yanında yöresindeyken hem de...
  
  aşk belki heyecanıyla var olan, bekleyişle anlam kazanan bir şey...
  yoksa
  yoksa neden rakıdan medet umsun ki şimdi o delidolu abi..
  neden?